GODZINA WYCHOWAWCZA

TEMAT:  Jak rozmawiać, gdy mamy różne poglądy?

CELE:

-         uczeń rozróżnia komunikaty bezpośrednie i pośrednie,

-         wyraża słownie swoje uczucia,

-         umie konstruktywnie prowadzić dialog w sytuacji konfliktowej.

METODY: pogadanka, praca z tekstem, elementy wykładu, praca w grupach, drama – przyjmowanie ról.

POMOCE I ŚRODKI DYDAKTYCZNE: kartki „Jak się teraz czujesz?”, kartki z dialogami, plansze z informacjami o komunikatach bezpośrednich i pośrednich, plansza „Rodzic zmęczony”, schemat komunikatu bezpośredniego, opisy sytuacji do pracy w grupach, tekst bajki B. Ferraro „Drapieżnik”.

PRZEBIEG

·        Zabawa z kartkami „Jak się teraz czujesz?”

·        Nauczyciel informuje o temacie lekcji, następnie rozdaje kartki z dialogami – rozmowy osób, które mają odmienne poglądy. Poleca, by uczniowie znaleźli różnice.

 

PIERWSZY DIALOG

DRUGI DIALOG:

– pełen agresji

– rozmówcy atakują

   siebie nawzajem

 – pozbawiony agresji

 – każdy mówi o sobie 

   (o tym, co myśli lub czuje)

 

·        Informacje o komunikatach bezpośrednich i pośrednich – nauczyciel umieszcza na tablicy plansze:

-         dotyczą bezpośrednio przyczyny konfliktu

-         informują o odczuciach i sadach mówiącego

-         wyrażają oczekiwania mówiącego

-         są pozbawione agresji

-         nie wywołują negatywnych emocji

-         pozwalają rozwiązać konflikt bez poczucia krzywdy lub przegranej którejkolwiek ze stron

-         nie dotykają bezpośredniej przyczyny konfliktu

-         zawierają sądy i opinie o rozmówcy

-         są atakujące i raniące

-         są agresywne

-         wywołują agresję

-         wzmagają konflikt

 

·        Nauczyciel prezentuje plansze pt.: „Rodzic zmęczony” i objaśnia: przyczyną konfliktu jest zmęczenie ojca. W pierwszym przypadku ojciec nie nazywa bezpośrednio tej przyczyny (demonstruje zniecierpliwienie), dziecko czuje się atakowane i oceniane jako złe, co powoduje jego smutek i złość. W drugim przypadku ojciec mówi bezpośrednio o swych odczuciach – dziecko rozumie, że przyczyną złego humoru taty jest zmęczenie (a nie ono)   i konflikt zostaje rozładowany.

·        Nauczyciel zapoznaje uczniów ze schematem wypowiedzi – komunikatu bezpośredniego:

 

CZUJĘ SIĘ ...

W KOMUNIKACIE BEZPOŚREDNIM AUTOR MÓWI

O SWOICH UCZUCIACH,

 ICH PRZYCZYNIE I SWOICH OCZEKIWANIACH

PONIEWAŻ ...

I CHCIAŁBYM ...

Np. „Jestem zmęczony, ponieważ miałem ciężki dzień i chciałbym, byś się cicho bawił.”

·        Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, każda otrzymuje opis sytuacji z komunikatem pośrednim i poleceniem ułożenia komunikatu bezpośredniego. Grupy czytają otrzymane wersje i odgrywają scenki.

·        Na zakończenie – przypomnienie korzyści ze stosowania w rozmowach komunikatów bezpośrednich, polecenie stosowania zdobytych umiejętności w rozmowach w domu                i szkole oraz B. Ferraro „Drapieżnik”

opracowała: mgr Teresa Radziewicz